پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN)
/دکتر اصغر محمدی فاضل*: بسیاری از ایرانیان شنبه ۲ آذرماه ۹۲ را فراموش نمی کنند. حتی آنها که خیلی اهل والیبال نبودند هم با چشمانی خواب آلود بازی صبحگاهی و دراماتیک ایران – آمریکا را دیدند، جایی که در یک جدال نفسیگر برای اولین بار ۳-۲ تیم قدرتمند آمریکا را شکست دادیم. ستاره محوری ایران در این دیدار مثل همیشه «فرهاد ظریف» بود، اسمش بارها تکرار شد و کسانی را یاد مذاکرات دشوار ژنو انداخت، جایی که تیم مذاکره کننده ایران و چهره محوری اش دکتر «جواد ظریف» باید از حقوق حقه یک ملت دفاع می کرد.
این شور و شوق و اشتیاق پیگیری خبر در همه شهر وجود داشت، از تاکسی و مترو گرفته تا گپ و گفت های جلوی روزنامه فروشی ها. در حالیکه مردم نگران و چشم انتظار اخبار ژنو بودند، غروب خورشید در ایران مقارن طلوع یک موفقیت ملی دیگر بود. برای نخستین بار در یک رشته تیمی بر بام دنیا ایستادیم، آن هم در سواحل نیلگون خلیج همیشه فارس، جایی که تیم ملی فوتبال ساحلی توانست روسیه، قهرمان جهان را به زانو در بیاورد. دو پیروزی بزرگ بر دو قهرمان مدعی عرصه ورزش که سالهاست در سیاست هم نامشان با منافع و آسیب های ایران گره خورده است هیجان انگیز بود.
اما هنوز چشم ها اخبار ارسالی از ژنو را می بلعید. جایی که کامران نجف زاده خبرنگار اعزامی صدا و سیما با پرداختن به حاشیه های غیرضروری مثل سرمای سوئیس و شمارش طبقات هتل محل استراحت هیات ایرانی و ساعت ورود وزیر چینی و … مانند بسیاری دیگر از گزارش هایش، پیام آور شادی نبود. نمیدانم چه کسانی باید به گزارشگرانی که به چنین اجلاسهایی اعزام می شوند بیاموزند اخبار مذاکراتی در این ابعاد جای مزه پرانی و حاشیه نگاری های بی اهمیت نیست. چند ساعت بعد «جعفر عزیزی» دیگر خبرنگار صدا و سیما در قامت یک گزارشگر حرفه ای آشنا با فضای بین المللی خبرهایی می رساند که امیدوار کننده است. وقتی او در یک ارتباط دو دقیقه ای چهار بار بر این نکته که مذاکرات بر سر «واژه ها» ست اشاره کرد، یعنی خبری در راه است. به واسطه نشست های متعدد بین المللی که افتخار آن را داشته ام به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران تجربه کنم، دانستم که رسیدن به این نقطه یعنی باید منتظر خارج شدن دود سفید از هتل محل برگزاری اجلاس بود.
خبر توافق از همان ساعات اولیه روز یکشنبه نشت کرد. توئیت ساعت ۳ و ۳ دقیقه نیمه شب ظریف “We have reached an agreement.“ آرامش به همراه داشت . مکاتبه رئیس جمهور محترم و پاسخ مقام معظم رهبری نشان داد که برخلاف نظر تندروها، سران نظام جمهوری اسلامی از توافق حاصله رضایت دارند. من هم همانند همه ایرانیان با رسانه های اجتماعی و پیامکی در اختیار، این توفیق را منتشر کردم و تبریک گفتم. ولی به عنوان یک معلم حوزه محیط زیست در متن منتشر شده توافقنامه به نکته ای برخوردم که دوستداران محیط زیست ایران را فزونتر از سایر اقشار خوشحال می کند.
از مواردی که تحریم های آن قرار است مرتفع شود، تسهیل دسترسی مالی نهادهای سازمان ملل در ایران است. ازآنجاییکه بخش بزرگی از این کمک ها در عرصه محیط زیست نمود پیدا خواهد کرد، سنگ بزرگی از جلوی پای فعالیت های مردمی و پویایی سازمان های مردم نهاد برداشته شده و امکان راه اندازی و حمایت از فعالیت های تحقیقی، علمی و اجرایی در زمینه محیط زیست بیشتر خواهد شد. لذا می توان به تکرار تجربه های ارزشمندی مانند آنچه در مورد پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی (که دیگر باید گفت ایرانی) رخ داد امیدوار بود.
بدون تردید این توافق ارزشمند و اثرات جنبی آن برای کارشناسان عرصه محیط زیست که علاقمند به مطالعه و پژوهش در خصوص اثرات و تبعات استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای بر محیط زیست هستند، فرصت مناسبی را فراهم می آورد تا دستیابی به دانش فنی حفاظت و پیشگیری را سرلوحه خود قرار دهند و کام ملت را برای همیشه از این پیروزی شیرین نگه دارند. این خدمت ظریفی است که ارزش آن از خدمت “ظریف” به کشور کمتر نخواهد بود.
*عضو هیات علمی دانشگاه محیط زیست
منبع: روزنامه اعتماد
