به گزارش خبرنگار پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN)؛ فیزیکدان دکتر واندانا شیوا، محقق هندی، فعال محیط زیست و نویسنده که در مبارزه علیه GMO شهرت جهانی دارد، در سفر خود به ایران و طی جلسه ای که در سازمان حفاظت محیط زیست داشت به سوالاتی در مورد محصولات دستکاری شده ژنتیکی پاسخ داد.
واندانا شیوا از رهبران و اعضای هیئت مدیره انجمن بین المللی جهانی سازی و عضو جنبش شناخته شده دگرجهانی سازی، طی دهها سال فعالیت خود جوایز متعدد بین المللی از جمله جایزه حق معیشت را دریافت کرده است.
محصولات GMO که در اینجا موضوع گفت و گو با دکتر واندانا شیوا بوده، چند سالی است که به موضوعی داغ تبدیل شده و پرسش ها و گمانه زنی هایی را برانگیخته تا روشن شود آیا ارگانیسم های دستکاری شده ژنتیکی یک فاجعه به حساب می آیند یا یک ناجی؟
– با تشکر از شما خانم دکتر شیوا، برای فرصتی که در اختیار ما قرار دادید. بسیاری از حامیان GMO بر این باورند که محصولات دستورزی شده ژنتیکی به کاهش فقر کمک می کند. نظر شما چیست؟
شیوا: اگر GMO فقر را کاهش می داد، سیصد هزار خانواده هندی به خاطر بدهی دست به خودکشی نمی زنند. محصولات GMO تنها یک هدف دارند: تبدیل بذر به مالکیت معنوی و کسب حق امتیاز. اگر شما حق امتیاز به دست بیاورید، بذر گران تر است. اگر شرکت ها از طریق مهندسی ژنتیکی بذرها، مواد شیمیایی بیشتری به فروش برسانند، کشاورزان نیز هزینه بیشتری برای مواد شیمیایی می پردازند و بدهکار می شوند. این نه فقط یک دام برای فقر، بلکه دامی برای مرگ و خودکشی است. بنابراین، هر کسی که می خواهد اثرات GMO را ببیند، از مناطق آلوده شده به بی تی (Bt) موجود در هند بازدید کرده و با کشاورزان صحبت کند.
– آیا شرکت های تولید کننده محصولات GMO هزینه کافی صرف بازاریابی، برچسب زدن و مدیریت ریسک پذیری می کنند؟
شیوا: نه، آنها فقط برای تبلیغات هزینه می کنند. در دو سه سال اخیر بیش از یک میلیارد دلار تنها برای خرید رسانه ها، تبلیغات، و ایجاد روابط عمومی پرداخته اند.
– حامیان GMO در ایران بر این باورند که محصولات GMO همانند محصولات ارگانیک ایمن هستند. آیا این باور درست است؟
شیوا: ابدا.
– اما آنها می گویند تحقیقات کافی برای عدم سلامت محصولات GMO انجام نشده است.
شیوا: اول از همه، اگر آنها به ایالات متحده استناد می کنند، آن کشور تحقیقات در این زمینه را به رسمیت نمی شناسد و تصور می کند تحقیقاتی در این زمینه لازم نیست. زیرا در آمریکا برخی استانداردهای صنعتی به همین اندازه نادرست است. وقتی صحبت از این موضوع می شود، آنها وانمود می کنند موضوع GMO طبیعی است، اما وقتی حرف از آزمایشات ایمنی این محصولات می زنیم، رفتار غیرطبیعی و غیرمنطقی از خود نشان می دهند. این برخورد به خاطر این است که حقوق معنوی محصولات مورد بحث را برای خود نگهدارند.
در خارج از آمریکا بسیاری از مطالعات انجام شده نشان می دهد نه تنها هیچ سندی برای اثبات ایمنی این محصولات وجود ندارد، بلکه شواهد مبنی بر عدم ایمنی آنهاست، مانند مطالعات دو ساله اریک سرالینی. ما رویGMO مطالعاتی انجام داده ایم که نشان می دهد موجودات مفید خاک به دلیل سم بی تی در سلول های قدیمی تر گیاه از جمله ریشه و برگ ها از بین رفته اند. آن سم سپس حشرات مفید و موجودات زنده را از بین می برد. در حال حاضر نیز یک مطالعه گرده افشانی در دست انجام داریم که نشان می دهد گرده افشانی بر روی گیاه آلوده به بی تی صورت نگرفته و تولید کنندگان عسل به ما گفته اند هیچ عسلی در مزارع محصولات GMO که به سم بی تی آلوده هستند، وجود ندارد.
– بنابراین شهروندان آمریکا دقیقا نمی دانند زمانی که غذای GMO استفاده می کنند، چه می خورند و چه اتفاقی برای آنان می افتد؟
شیوا: شهروندان آمریکایی غذای GMO می خورند چرا که انتخابی ندارند. واقعیت این است که شرکت مونسانتو در دولت ایالات متحده با فشار، قانونی جدید را تحمیل کرده که مانع از این می شود تا شهروندان آمریکایی بدانند چه می خورند. مردم آن را «قانون سیاه» می نامند. قانونی که حق آمریکایی ها برای دانستن را انکار می کند. صنعت آن را «قانون ایمنی غذا» می نامد. این موضوع نشان می دهد که مونسانتو و دولت آمریکا نه تنها علیه مردم خود، بلکه علیه مردم جهان فعالیت می کنند.
گفت و گو از داود حیات غیب، هماهنگ کننده پروژه ملی ایمنی زیستی
