مسئول پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی مازندران، گفت: هجوم گردشگران برای چیدن گیاهان دارویی در دامنه دماوند به ظرفیت های گیاهی این منطقه آسیب زده است.
به گزارش خبرگزاری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN) به نقل از ایسنا؛ محمد عظیمی با اشاره به اینکه در آخرین روز نوروزماه یا عید ماه سال ۱۵۲۷ تبری هستیم و باید به استقبال آغاز سال ۱۵۲۸ و اول فردینه ماه برویم، اظهار کرد: هنوز نتوانستیم بزرگی و عظمت دماوند با به جهان معرفی کنیم.
وی افزود: کوه دماوند از سال ۱۳۸۱ با مساحتی بالغ بر ۲۹۵۰ هکتار طی مصوبه شماره ۲۲۱ شورای عالی محیط زیست به عنوان «اثر طبیعی ملّی» در شمار مناطق چهارگانه ارزشمند از نظر حفاظت محیط زیست قرار گرفته است. کوه دماوند به عنوان نخستین اثر طبیعی در ۱۳ تیر ماه ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسید اما کدام ضوابط ثبتی رعایت شد؟
عظیمی گفت: وظیفه قانونی مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی آن است که نظارت مستمر بر آثار تاریخی، فرهنگی و طبیعی ثبت شده که در فهرست آثار ملی و جهانی قرار دارد؛ داشته باشد. هرگونه دخل و تصرف غیرمجاز در دفاتر تخصصی و حقوقی برنامه ریزی به منظور حمایت و هدایت فعالیت بخش خصوصی و نهادهای غیردولتی در امر حفظ و احیای میراث معنوی و آثار طبیعی کشور و نظارت بر فعالیت واحدهای مختلف بر عهده میراث فرهنگی است.
وی تصریح کرد: حضور معدن کاران موجب لگدمال شدن دشت شقایق، خطر انقراض گونه های نادر گیاهی، جاده سازی و آلودگی رودخانه هراز می شود که توجه نکردن به بهترین جاذبه گردشگری سلامت و آب های معدنی را به همراه دارد.
عظیمی بیان کرد: سازمان محیط زیست با مشخص کردن حریم این کوه، مساحت آن را ۲۹۷۸ هکتار اعلام کرده است که بخش کوچکی را در بر می گیرد و در واقع از نظر حیات وحش، از ارتفاع ۴۰۰۰ متری به بعد تقریبا چیزی وجود ندارد.
وی گفت: جاده سازی در ارتفاعات نزدیک به ۴۰۰۰ مترمربع به بهانه مسیر دسترسی کوهنوردان و بدون مجوز از بزرگترین عواملی است که مسیر ثبت جهانی دماوند را دچار مشکل میکند.
مسئول پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی مازندران یادآور شد: چرای بیرویه دام ها و تخریب پوشش گیاهی، زبالههای پراکنده و شیرابهها علاوه بر تخریب منظر طبیعی و آلودگی های زیست محیطی و رودخانه ها از عوامل مهم تهدید سلامت طبیعی دماوند است.
عظیمی تصریح کرد: هجوم غیرمسئولانه گردشگران به دشت شقایق و چیدن بدون نظارت برگهای گیاهان برای مصارف دارویی و طب سنتی موجب تخریب پوشش یکپارچه گیاهی در دامنه دماوند شد.
وی با بیان اینکه رودخانه هراز به شدت آلوده شده است، خاطرنشان کرد: شستشوی شن و ماسه کارگاههای بهره بردار، تخلیه مستقیم فاضلاب خانگی و انسانی توسط رستوران های بین راهی و مناطق مسکونی، سموم کشاورزی از معضلات بزرگی است که علاوه بر آلودگی محیطی، موجب مرگ ماهیان دریا و آلودگی بزرگترین دریاچه جهان شده است.
نماینده انجمنهای دوستداران میراث فرهنگی مازندران، با اشاره به اینکه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور چرا شرایط ثبت جهانی دماوند را فراهم نمی کند، ادامه داد: ثبت کویر لوت در جایگاه خود ارزشمند است اما بر این باوریم که میراث فرهنگی به ثبت آثاری می پردازد که مسئولیت نگهداری و دقت لازم را به همراه ندارد. در سال های گذشته حتی در ثبت آثار ملی بیش از آنکه به ثبت آثار و ابنیههای فرهنگی پرداخته شود، میراث معنوی و بدون هزینه را مورد توجه قرار داده بودند.
وی گفت: قله دماوند بر اساس اسناد مکتوب و روایات تاریخی، اسطوره ای و مواهب طبیعی بیش از هر اثر شایسته ثبت در لیست میراث جهانی است و باید تمامی مسئولان ملی و استانی و نهادهای مدنی برای حفاظت از این اثر سترگ ملی و گسترش گردشگری جهانی و پایدار، توجه لازم را داشته باشند.