سرپرست سازمان پژوهش و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش با بیان این که حفظ محیط زیست پاک و سالم به عنوان مادر گیتی واجب است، گفت: باید دانش آموزان را از نخستین پایه های تحصیلی آموزش دهیم تا این باور و نگرش در نسل امروز و فردا، نهادینه شود.
به گزارش پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN) به نقل از ایرنا، «حیدر تورانی» روز پنجشنبه در دومین همایش ملی آموزش جغرافیا با رویکرد آب و محیط زیست در کتاب های درسی که در شرکت مدیریت منابع آب ایران برگزار شد، افزود: ساکنان زمین وقتی از دوران کشاورزی به صنعتی مدرن روی آوردند، پیکره زمین را در هم کوبیدند و بر آن زخم زدند.
«اگر چه حرکت های مثبتی برداشته شده اما در مقابل این سیل تخریب، ناچیز است و ادامه این روند موجب نابودی هشتاد تا نود درصد جنگل های انبوه استوایی تا سال ۲۰۲۰ خواهد شد چرا که هر روزه حدود ۹۰ هکتار از جنگل های انبوه به دلیل بهره بری نابجا و در جهت سودجویی نابود می شود.»
معاون وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: جنگل ها و مراتع انبوه در کشور ما بسیار ناچیز است ولی بر اساس نظریه آشوب که همه کل از یک جزء ناشی می شود، همه ما در حفظ زمین سهم داریم البته این سهم تنها در جهت نابودی مستقیم حیات نباید باشد. نباید به آلودگی هوا دامن بزنیم تا ماسک های ما به فروش برسد.
سرپرست سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تاکید کرد: تحول زمانی رخ می دهد که زنگار غفلت از قلب های ما شسته و دریچه های امید گشوده شود و این زمانی است که ما به این احساس خالصانه تسلیم شویم. این درک و گشودن روح به سمت افکاری متفاوت و تازه، دروازه ها را به سمت تغییر می گشاید اما این که با مشاهده نابودی محیط زیست تغییری در ما حاصل نمی شود و ما نسبت به سرنوشت آیندگان بی تفاوت شده ایم با نصیحت و سمینار و کنفرانس درست نمی شود و وجدان بیدار می طلبد.
تورانی یادآور شد: باید به این فکر کنیم که اگر آیندگان از ما بپرسند که چرا حق طبیعی ما را با خودسری و خودخواهی و ترس از دست دادن های مادی و شغلی نادیده گرفته و نابود کرده اید، چه پاسخی می توانیم بدهیم؛ پس همانطور که برای آینده شخصی خود برنامه ریزی می کنیم باید پاسخگوی آنان نیز باشیم.
وی با تاکید بر این امر که تحول و تغییرات جهانی از یک نفر شروع و سپس میلیون ها نفر را درگیر می کند، تصریح کرد: در دراز مدت مفهوم سه گانه مدیریت سبز یعنی زمین، مردم و سود یا به عبارتی محیط زیست، حقوق اجتماعی و شهروندی مردم و منافع مادی و مالی باید همچنان مطرح شود تا نزد همگان باورپذیرتر شود.
وی راه های نجات را نهان شده در بدنه سیاست دانست و گفت: این راه های نجات در گرو گفت و گوهای صادقانه ما با یکدیگر در سطح بین المللی و جهانی است. در این راستا نه به پژوهش و بررسی بیشتر بلکه به ارتباطات بیشتر نیازمندیم زیرا آنچه نجات خواهد یافت، خودمان هستیم و نتیجه اقدامات به نفع خوشبختی، احساسات روابط خانواده دوستان و سرزمین خودمان خواهد بود.
تورانی در پایان یادآور شد: چگونه می توانیم شاد و با قدرت بر بستر زمین ناسالم و ناشاد زندگی کنیم؟ پس باید دانش آموزان را در قالب فرصت ها و قدرت های حفظ حقوق مردم و حفظ محیط زیست و بهره گیری از مواهب الهی آموزش دهیم و این باور و نگرش را در نظام آموزشی خود نهادینه کنیم.
** با آموزش، نسلی آگاه و حساس نسبت به محیط زیست پرورش خواهد یافت
دکتر سیاوش شایان رییس شورای سیاستگذاری این همایش هم در سخنانی گفت: بر اساس شواهد میدانی در خانه، مدرسه و جامعه، میزان حساسیت دانش آموزان و دانشجویان و کسانی که در آینده تصمیم گیر کشور خواهند بود نسبت به محیط زیست چند برابر افزایش یافته است.
وی افزود: وقتی شاهد هستیم کودکان و نوجوانان به محض خطای زیست محیطی از سوی بزرگسالان، به آنان هشدار و تذکر می دهد، یعنی این نسل بیشتر از ما به محیط زیست حساسیت نشان می دهند و نسل آینده محافظان بهتری از زمین خواهند بود.
شایان با اشاره به اصل پنجاهم قانون اساسی که در آن حفاظت از محیط زیست را وظیفه شهروندان عنوان کرده است، افزود: اجرای این اصل با آموزش های محیط زیستی اجرایی می شود. پس برای همه گیر شدن این امر، نیاز مبرم است که از پایه های نخست تحصیل، آموزش ها، توسط مربیان مجرب شروع شود تا در آینده کشور معقولی از نظر محیط زیست داشته باشیم.
وی ادامه داد: در حال حاضر کتاب های درسی از اول دبستان تا سوم مطالب آب و محیط زیست تدریس می شود. در پایه های بالاتر در کتاب های جغرافیا، زمین شناسی، تعلیمات اجتماعی و مدنی، دروس دینی و حتی کتاب انگلیسی و غیره محیط زیست برای دانش آموزان تعریف شده است. با این اوصاف می بینیم که آینده بهتری با آموزش های رسمی خواهیم داشت.
به گفته شایان، ضرورت تاکید بر تشدید آموزش، دلیل اصلی برگزاری این همایش است که با حمایت سازمان های مختلف از نیروی دریایی، وزارت آموزش و پرورش، شهرداری و غیره برگزار شد تا با سیاستگذاری های لازم، روزگار بهتری برای آیندگان فراهم کنیم.
