خبرگزاری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN)/ نویسنده: فاطمه باباخانی/ افزایش بودجه محیط زیست در سال ۱۳۹۶ آن‌هم با وضعیت مالی دولت نشان‌دهنده اقبال به این مقوله از سوی متولیان دولتی است، با این حال گروهی از کارشناسان و مدیران سازمان محیط زیست معتقدند چاه ویل کمبود بودجه در این سازمان به‌قدری است که چنین افزایش‌هایی در نهایت نمی‌تواند تغییری جدی در وضع کنونی ایجاد کند. اما همین میزان محدود در کدام بخش باید هزینه شود؟ کارشناسان حوزه حیات و حش و تالاب‌ها معتقدند در اغلب موارد معاونت محیط زیست طبیعی در حاشیه قرار گرفته و معاونت محیط زیست انسانی از سوی مدیران در اولویت قرار می‌گیرد. چه مبنایی برای هزینه کرد در این دو حوزه وجود دارد؟سعید متصدی، معاون محیط زیست انسانی، عنوان کرد: ما همواره در محاسبات خود پیش‌بینی بودجه را داریم. در اغلب موارد نیز با توجه به مسائلی که در این معاونت وجود دارد پیش‌بینی‌ها بیش‌تر از بودجه‌ای است که در نهایت تخصیص می‌یابد. نیازهای ما در محیط‌زیست انسانی بیش‌تر به بحث‌های گرد و غبار، کاهش آلاینده‌ها و مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیست برمی‌گردد.
کارشناسان معاونت محیط طبیعی از این‌که همواره بخش زیادی از بودجه در معاونت محیط زیست انسانی صرف می‌شود گله‌مندند و معتقدند باید این معاونت نیز مورد توجه قرار گیرد، پاسخ شما به این منتقدان چیست، متصدی در این‌باره بیان کرد: یکی از موضوعاتی که در محیط زیست انسانی با آن درگیریم به مساله آلودگی بازمی‌گردد که حیات وحش و گونه‌های گیاهی نیز از آن تاثیر می‌پذیرد؛ زیرا هر آلاینده‌ای که در محیط پخش می‌شود بر همه اجزای اکوسیستم تاثیرگذار است.
وی اضافه کرد: کاهش و کنترل آلایندگی‌ها از دیگر موضوعات اساسی در محیط زیست انسانی است که تمام جانداران نیز از آن تاثیر می‌پذیرند. با این حال حفظ سلامت و ارتقای کیفیت زندگی انسان‌ها در محور فعالیت‌های این معاونت قرار دارد و گمان نمی‌کنم کسی در اهمیت این موضوع تردید داشته باشد.
حمیدرضا جلالوندی، مدیرکل دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست، بیان کرد: افزایش بودجه‌های سازمان در دو بخش اتفاق می‌افتد که یکی از آن‌ها به تملک دارایی‌ها و دیگری هزینه‌های جاری برمی‌گردد و هر کدام نیز محل‌های تامین خاص خود را دارد. بودجه‌های هزینه‌ای، امورات جاری سازمان را شامل شده و مواردی نظیر افزایش حقوق، خرید ماشین‌آلات، تعمیر، ساختمان و… را شامل می‌شود. اما بودجه‌های عمرانی به حوزه‌هایی برمی‌گردد که سازمان براساس اولویت‌ها و طرح‌ها درباره آن‌ها عمل می‌کند. وی افزود: در سازمان محیط زیست همواره آن‌چنان بودجه‌ها اندک بوده است که با چنین افزایش‌هایی مشکلات به شکل موثری حل نمی‌شود. در واقع کاستی‌های بودجه‌ای در این سازمان به مثابه چاه ویلی است که چنین افزایش‌هایی نمی‌تواند آن را حتی اندکی حل کند. جلاوندی ادامه داد: در معاونت محیط طبیعی مواردی نظیر احیای تالاب‌ها و رودخانه‌ها و ارتقای حفاظت کیفی مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست در دستور کار قرار دارد که این بودجه شاید نتواند حتی یک صدم آن‌ها را به انجام برساند. این در حالی است که در معاونت محیط زیست انسانی با خلأهای جدی در حوزه گرد و غبار و سایر موارد مواجهیم. اگرچه این سازمان با توجه به بعد حاکمیتی و نظارتی خود نیاز ندارد در همه موارد به‌صورت عملی ورود پیدا کند؛ اما در حوزه بدنه و ساختار سازمانی بنیه کارشناسی ما ضعیف است.
وی افزود: در معاونت محیط زیست انسانی باید کارشناسان تخصصی از کارشناسان دستگاه‌های دیگر به لحاظ کیفی بالاتر باشند تا بتوانند عملکرد آن‌ها را ارزیابی کنند. این امر می‌تواند از طریق بهره‌گیری از کمک مشاوران محیط زیستی و گرفتن نیروهای خدمات بیرون نظیر دانشگاه‌ها مقدور شود تا به این ترتیب سازمان محیط زیست با این بودجه بتواند خلأهای خود را پر کند. در حوزه تکنولوژی‌های محیط زیستی پیشرفت‌های عدیده‌ای صورت گرفته است و سازمان محیط زیست باید با صرف هزینه از خدمات با کیفیت بهره بگیرد.
جلالوندی در پاسخ به این پرسش که آیا افزایش بودجه صورت گرفته می‌تواند ارتقای ارزیابی‌ها را در این حوزه به همراه داشته باشد، گفت: سازمان محیط زیست با مشکلات متعددی نظیر مدیریت پسماند، آموزش و پژوهش، مشارکت‌ها، حمایت از انجمن‌های محیط زیست، تردد، حمل و نقل و… مواجه است. قطره چکانی از بودجه کشور به محیط زیست وارد شده است، این امر گرچه دلگرم‌کننده است؛ اما تا رسیدن به وضع ایده‌آل راه زیادی در پیش داریم.
منبع: سبزینه
