جهت گیری های دوپهلوی برخی منتقدان دولت درباره ریزگردها در حالی در آستانه انتخابات رنگی مغرضانه به خود گرفته که به گواه بیشتر کارشناسان منشاء ۷۰ درصد این مشکل خارج از کشور است و این افراد سعی دارند از ریزگرد های به عنوان پلی برای رسیدن به هدف استفاده کنند.
به گزارش خبرگزاری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN)؛ به نقل از ایرنا، این روزها رسانه ها و شخصیت های منتقد دولت با دستمایه قرار دادن ریزگردهای وارد شده به کشور و با خلق کلید واژه هایی مانند «ریز مرگ»، «امیدی به دولت نیست»، «خوزستان نفس نمی کشد»، «دولت خوزستان را فراموش کرده است»، « برای دولتی که نتواند مشکل مردم خوزستان را حل کند، باید تأسف خورد» و « دولت برای بحران خوزستان نه پیش‌بینی می‌کند و نه پیشگیری» سعی دارند هدایتگر افکار عمومی به سمت و سویی باشند که حس بدبینی نسبت به دولت بین شهروندان درگیر این معضل ایجاد کند.
سوگیری هدفمند این رسانه ها و سخصیت های منتقد زمانی برای مخاطبان پرسش انگیر می شود که این طیف از سال در زمان دولت پیشین پدیده ریزگرد های وارد شده به غرب و جنوب غرب را با عناوینی مانند«ریزگردهای عربی»، «بحران منطقه ای»،«سوغات پر دردسر همسایه»و تیترِ «فضای تیره ای از خوزستان واسطه گرد و غبار نباید به درست شود» به انتشار اخبار این معضل پرداختند.
۱- نزدیک به یک دهه است که مناطق از غرب و جنوب غربی ایران با این میهمان های ناخوانده دست به گریبان است؛ اتفاقی که نه تنها ناگهانی نبود بلکه به گواه بسیاری از کارشناسان از سال ها پیش در زمینه ورود آن به ایران هشدارهایی داده شده اما کم توجهی دولت های وقت به این امر و تحولات سیاسی و نظامی در کشورهای عراق و سوریه موجب شد تا ما بیش از پیش با آسیب های آن دست به گریبان باشیم.
۲- منتقدان دولت در شرایط کنونی هر چند دستمایه ای مناسب برای تخریب دولت در روزهای منتهی به انتخابات پیدا کرده اند اما آنان باید به این امر واقف باشند که سیاه و سفید نگاه کردن به یک مساله آسیبی بیش از خود مساله دارد زیرا پیش فرض های ذهنی اجازه عملیاتی شدن طرح های این دولت در سال های آینده به منتقدان نخواهند داد.
مشکلاتی که این روزها در غرب و جنوب غربی ایران وجود دارد و بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفته تنها به خاطر بی تدبیری دولت کنونی نیست بلکه این دولت تنها سهمی سه ساله در کنترل این بحران داشته و نباید از نقش دیگر دولت ها و مدیران در تشدید این بحران غافل بمانیم.
۳- هر چند که کسی در شرایط کنونی نمی تواند منکر آسیب های ریزگرد برای سلامت شهروندان بیش از ۱۱ استان کشور باشد اما نگاهی به موضع گیری هدفدار برخی کارشناسان و مسوولان به این پدیده میزان آسیب های این مشکل را افزایش داده است.
نتیجه این شیوه از برخورد دو پهلو نمی تواند زمینه را برای حل مشکل فراهم کند. همدلی داخلی با نگاه غیر سیاسی می تواند نخبگان جامعه را برای ارایه راهکار گردهم آورده و زمینه را برای ایجاد راهکار مناسب در جهت پایان این مشکل فراهم کند. در این زمینه لازم است رسانه ها با توجه به وظیفه اطلاع رسانی و آگاهی بخش خود بدون پیشداوری های سیاسی به فراخوان راهکارهای برای کنترل بحران بپردازند.
اگر حل مشکلات زیست محیطی با نگاه های سیاسی مدیریت شود شاید آسیبی این شیوه از مدیریت بیش از خود بحران برای مردم درگیر آن مشکل داشته باشد زیرا زمانی که یک گروه خاص در دو دوره زمانی موضع گیری های متفاوتی نسبت به یک مشکل داشته باشند نمی توان به یک فکر واحد برای حل آن بحران دست پیدا کنند.
۴- حل مشکل ریزگردهای وارد شده تنها به مدیریت داخلی باز نمی گردد زیرا در شرایط کنونی چند کشور همسایه ایران با این مشکل دست به گریبان هستند.
متاسفانه در شرایط کنونی منشا این بحران در کشورهایی قرار دارد که نه تنها اوضاع داخلی آنها مساعد برای مذاکره در زمینه ریشه کن کردن این مشکل نمی باشد بلکه جنگ های داخلی و رودرویی دولت های سوریه و عراق با تروریست های تکفیری موجب شده تا وقت آن دولت ها بیشتر صرف کنترل ناآرامی های داخلی خود باشد.
۵- براساس آنچه که گفته شد ریزگردها حاصل فرایند پیچیده‌ای است که نمی توان مدیریت کوتاه یک دولت را در شکل گیری آن مقصر دانست و با دستاویز قرار دادن آن به هدف خود رسید. هر چند که می توان با دستمایه قرار دادن ریزگردها در آستانه انتخابات اقدام به تخریب دولت کنونی نمود و آراء شهروندان چند استان درگیر این مشکل را با وعده به نام خود کرد اما فراموش نشود که ریزگرد های به عنوان مهمان های ناخوانده برای هجوم به سمت غرب و جنوب غرب ایران با تفکر دولت ها هیچگونه تعارفی نداشته و مسیر خود را تغییر نمی دهند.
آنچه موجب تغییر مسیر ریزگردها می شود ایجاد یک وفاق ملی و همدلی است که با کمک دیپلماسی خارجی و مدیریت داخلی میسر می شود.
