دماوند کوهی در شمال ایران است که به عنوان بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان خاورمیانه شناخته می‌شود. این قله آتشفشانی در قسمت مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای مازندران و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد.
روزگاری و تا پیش از ساخته شدن برج های بلند به هنگام صاف و آفتابی‌بودن هوا، این قله از شهرهای تهران، ورامین و قم و همچنین کرانه‌های دریای خزر قابل رؤیت بود. نام دماوند به سه صورت مشهور دماوند، دنباوند و دباوند به کار رفته است. در مورد دلیل نام‌گذاری دماوند در فرهنگ معین آمده‌است: «دم (دمه، بخار) + اوند = دماوند؛ دارای دمه و دود و بخار (آتشفشان)».
در همین راستا ناصر محمودی‌فرد فرماندار دماوند گفت: شایعه فعال شدن این آتشفشان در برخی اوقات مطرح می شود که به هیچ عنوان درست نیست، آتشفشان دماوند فعال نشده است و بخارهایی که از این کوه مشاهده می‌شود، طبیعی و ناشی از برخورد آب با سنگ‌های داغ است.
وی افزود: کارشناسی ها مداوم انجام می شود و تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر فعال شدن یا وجود علائمی دال بر روند فعال شدن این آتشفشان گزارش نشده است، قطعا اگر آثاری مشاهده شود و در گزارش‌ها اعلام شود پیگیری می کنیم.
همچنین اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر دو هزار و ۹۵۰ هکتار در سال ۱۳۸۱ طی مصوبه شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته‌است و در سی‌ام تیرماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در قالب میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملّی ایران ثبت شد.
دیو سفید خفته که در اساطیر ایران هم از آن یاد شده و شهرت آن بیش از هر چیز به این سبب است که ضحاک در آن به بند کشیده شده است و در فرهنگ کشور ایران مظهر پایداری و استواری است و به انحاء مختلف از آن بعنوان یک نماد ملی یاد شده امروز خود در بند استفاده بیش از حد ظرفیت قابل تحمل محیط و بهره‌برداری پوکه معدنی در اطراف این اثر طبیعی ملی، قرار گرفته عواملی که مهمترین تهدید در تخریب آن به شمار می‌آید، امروز این عوامل در کنار ناپدید شدن قله دماوند میان هزاران برج بلند و آلودگی هوای تهران این مظهر استواری را به بند کشیده است.
