پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی (IANN)، محمد درویش/ این همان صورتجلسه معروفی است که بین نمایندگان ارشد سازمان حفاظت محیط‌زیست، وزارت نیرو و مجری طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی در ۱۷مهر ۹۸ به امضا رسید، (تصویر شماره ۱) آن هم پس از بحث‌ها و مجادلات داغِ فراوان! در حقیقت به استناد این صورتجلسه است که صبح روز بعد – ۱۸مهر – عیسی کلانتری نامه‌ی مشهورش به اردکانیان – وزیر نیرو – را می‌نویسد و نه‌تنها همه‌ی اعضای شورای هماهنگی تشکل‌های مردم‌نهاد درمی‌یابند که بازی خورده و شوکه می‌شوند و نه‌تنها کنشگرانِ محیط‌زیستی را خشمگین می‌سازد که ظاهراً شخص وزیر نیرو را هم شگفت‌زده و برآشفته می‌کند؛ چرا که از چنین صورتجلسه‌ی مغشوش، پیچیده و گنگی هرچیزی ممکن بود درآید، جز موافقت سازمان حفاظت محیط‌زیست با اجرای طرح! پس چگونه کلانتری چنین گافی می‌دهد؟ پشت ماجرا واقعاً چیست و چه کسی بند را آب داده است؟!
همانطور که در این مصاحبه آشکار است، (ویدئوی فوق) اردکانیان شاید شفاف‌تر از همیشه شرح می‌دهد که با توجه به جلسه ۱۷مهر، قاعدتاً هنوز باید راه درازی تا صدور مجوز سازمان حفاظت محیط‌زیست برای شروع طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی مانده باشد؛ چرا که از تعداد نگرانی‌ها و پرسش‌های بدون پاسخ، نه‌تنها کم نشده که زیادتر هم شده! از جمله اینکه اینک علاوه بر آنکه باید مشخص شود چه تعداد درخت با چه حجمی و در کجا قطع خواهد شد، نوع گونه‌های حذف یا آسیب‌دیده هم باید مشخص شوند. به نظر می‌رسد ماجرا پیچیده‌تر از صدور یک نامه‌ی اداری ساده باشد؛ انگار عیسی کلانتری تحت فشار رییس‌جمهور و به بهای قربانی‌کردنِ وزیر نیرو، می‌خواهد به حسن روحانی ثابت کند: به عهدش وفاکرده و اینک توپ در زمین وزارت نیرو است! پرسش اما این است که آیا اردکانیان اجازه‌ی اجرای این نمایشنامه را می‌دهد، حتی اگر در این راه قربانی استیضاح شود؟!
این همان نامه‌ای است که مسعودتجریشی در ۶ شهریور ۹۸ به همتای خود در وزارت نیرو می‌نویسد و خواهان روشن‌شدنِ این شش ابهام می‌شود. (تصویر شماره۲) ابهاماتی که ۴۲ روز بعد، یعنی در صورتجلسه ۱۷ مهر، نه تنها برطرف نشده، بلکه بر تعداد ابهام‌ها و پرسش‌ها افزوده نیز شده است! پس چگونه عیسی کلانتری در نامه ۱۸ مهر، به این نامه ارجاع می‌دهد؟!
۱️⃣ به جرات می‌گویم که هیچ کارشناسی در سازمان حفاظت محیط‌زیست یا وزارت نیرو وجود ندارد که قلباً با طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی موافق باشد.
۲️⃣ شاهد ادعایم، سخنان امروز – ۲۴مهر – وزیر نیروست که می‌گوید: موافقت اولیه با اجرای این طرح به سال ۱۳۹۱ برمی‌گردد که در پی نامه اسفندیار رحیم مشایی، رییس‌دفتر وقت رییس‌جمهور به نامجو – وزیر وقت نیرو – و ابلاغ دستور محمود احمدی‌نژاد اتفاق افتاده است.
۳️⃣ اما چرا نه در دوره محمدجواد محمدی‌زاده، نه معصومه ابتکار و نه چیت‌چیان، ارزیابی‌های این پروژه انجام نشد و درواقع وقت‌کشی عجیبی رخ داد تا امروز به دقیقه ۹۰ نزدیک شویم؟ در واقع هر مقام مسوولی در وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط‌زیست دوست داشت – یه جوری که رییس مافوش خیلی از کوره درنرود تا عذرش را بخواهد – دوره مسوولیتش را آلوده به موافقت بر اجرای این طرح افیونی نکند.
۴️⃣ در این میان، معصومه ابتکار اما چوبش را خورد و تاوان مقاومتش در برابر اجرای این طرح را داد؛ تاوانی که نه عیسی کلانتری و نه ظاهراً اردکانیان مایل به پرداخت چنین هزینه‌ای نیستند.
