اقدامات مخرب انسانی، صنعتی، چرای دام، سرشاخه زنی ، شخم زیرا شکوب، ریزگردها، خشکسالی، تغییر اقلیم، شیوع سوسک چوب‌خوار و قارچ بیماگر ذغالی بلوط باعث ایجاد استرس و در نتیجه خشکیدگی وسیع در بیش از یک میلیون و دویست هزار هکتار از جنگل‌های بلوط زاگرس شده است.
وخامت تا آنجا بود که رییس جمهور روحانی در سفر به ایلام ضمن بازدید از بخش‌هایی از عرصه‌های جنگلی آسیب دیده، ردیف بودجه‌ای خاص برای نجات جنگل‌های غرب کشور اختصاص داد. قطعا هرگونه استرس جدید ناشی از احداث راه، ایجاد خطوط لوله گذاری گاز بدون هماهنگی و ارزیابی زیست محیطی نباید صورت پذیرد چرا که قطع درختان آسیب‌های بیشتری به اکوسیستم منطقه وارد خواهد کرد و اجرای این گونه طرح‌ها مانند این است که بخواهیم از جسم فرد بیمار خون بگیریم و توقع قهرمانی در مسابقات را از او داشته باشیم. مسولان باید توجه داشته باشند که ارزش‌ها و منابع زیست محیطی نباید فدای منافع کوتاه مدت کشور شود؛ چرا که ارزش و منافع زیست محیطی و اکولوژیک جنگل های زاگرس غیر قابل تصور است و همین بس که ۴۰ درصد آب کشور از زاگرس تامین می شود و عرصه های جنگی ریه های مردم اند.
زاگرس کدام را باور کند؛ اختصاص بودجه ای‌اختصاصی برای احیایش یا حمله امروز بولدوزرها برای لوله‌گذاری گاز برای نسل فردا؟
تصاویر این گزارش مربوط به منطقه حفاظت شده قلارنگ ایلام می‌باشد که این روزها میزبان ماشین آلات راهسازی و حفاری برای ایجاد شبکه‌ی انتقال فرآورده های نفتی است.
عکس: سجاد ذوالفقاری – ایسنا
