به گزارش پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی (IANN)، اکنون! از چهارباغ شیراز فقط دو قطعه باقی مانده است. یک قطعه در ضلع جنوبی غربی میدان امام حسین(ع) (ستاد) واقع شده است و یک قطعه دیگر که موسوم به باغ فرزانه میباشد و احتمالا، بخش درختان میوه دار آن بوده است، روبروی دانشکده مهندسی شماره ۱ واقع شده است.
داریوش مختاری، کارشناس حوزه آب، کشاورزی و منابع طبیعی در این خصوص به پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی (IANN) گفت: الگوی معماری غالب در ساخت باغ ها در دوران صفویه، “چهارباغ” بوده است که همین الگو برای باغشاه شیراز استفاده شده است. این پژوهشگر حوزه باغ های شیراز افزود: این باغ یکی از باغ های آباد و قدیمی واقع در سمت باختری شیراز کهن بوده و مورخان و جهانگردان خارجی که به شیراز آمده اند از آن یاد کرده اند. باغ مزبور یکی از باغ های مشهور دوره صفویه و مربوط به پادشاهان این سلسله بوده است. توماس هربرت که در سال ۹۹۵ هجری خورشیدی یعنی در زمان سلطنت شاه عباس و حکمرانی ولیم قلیخان بر فارس و جنوب ایران به شیراز آمده از باغشاه نام برده است. تاورنیه جهانگرد فرانسوی هم که در سال ۱۰۰۷ هجری خورشیدی و تقریبا ۳۰ سال زودتر از سفرهای شاردن شیراز را دیده است، از آن نام برده است.
وی با یادآوری اینکه بسیاری از باغهای شیراز در دوره های تاریخی حمله مغولان به کشور، جنگ های داخلی دوره افشاریه و همچنین در زمان تشکیل پلیس جنوب توسط انگلستان، یا اینکه میدان رزم بودند و یا اینکه تخریب شدند و آسیب زیادی دیدند، گفت: نام کریمخان زند به آبادانی شیراز و باززنده سازی باغهای این شهر گره خورده است و با اینکه دوره قاجاریه نیز همانند دوره صفویه از دوران شکوفایی معماری باغهای شیراز میباشد، از قضای روزگار، باغشاه در همین دوره قاجار آسیب زیادی دید.
مختاری در پایان گفت: اکنون شماری از باغهای تاریخی شیراز (گلشن، باغ تخت و باغشاه)، اماکن نظامی میباشند، و شایسته است که دستگاه متولی میراث فرهنگی استان در یک تعامل سازنده با این نهادهای نظامی، هماهنگی های لازم را برای دقت بیشتر در نگهداری این ثروت تاریخی و پرهیز از تخریب احتمالی باغشاه به عمل آورد.
