رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور گفت: با اجرای طرح های آبخیزداری سالانه ۱۰ میلیون مترمکعب آب از طریق نفوذ در آبخوان ها در کشور ذخیره می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پیام طبیعت به نقل از مرکز اطلاع رسانی وزارت جهاد کشاورزی- خداکرم جلالی با بیان اینکه حفاظت و صیانت از آب و خاک از ضرورت های توسعه پایدار است، گفت: آبخیزداری ؛ اقتصادی ترین و پر دستاورد ترین رویکرد برای حفاظت از منابع اب و خاک است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پیام طبیعت به نقل از مرکز اطلاع رسانی وزارت جهاد کشاورزی- خداکرم جلالی با بیان اینکه حفاظت و صیانت از آب و خاک از ضرورت های توسعه پایدار است، گفت: آبخیزداری ؛ اقتصادی ترین و پر دستاورد ترین رویکرد برای حفاظت از منابع اب و خاک است.
جلالی تصریح کرد: خشک شدن آب رودخانه‌ها، از بین رفتن سفره‌های آب زیرزمینی، شور و قلیایی شدن آب‌های کشاورزی، کاهش آب شیرین، بیابان زایی و تنوع اقلیم از پیامدهای بهره برداری بی رویه از منابع آب و خاک است و طرح های آبخیزداری سالانه در ۳ میلیون هکتار از زمین های کشور در برنامه ششم توسعه اجرا می شود.
وی خاطر نشان کرد : فرونشست زمین امروز پدیده بسیار خطرناکی است و در ایران حدود ۲ میلیون هکتار زمین‌های فرونشسته گزارش شده است که باید از گسترش آن جلوگیری کنیم.
رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور گفت : از ۷۵ میلیون هکتار زمین های کشور که مشمول اجرای طرح آبخیزداری می شود فقط در ۲۵ میلیون هکتار این طرح اجرا شد.
وی با اشاره به اینکه ۸۰ درصد پهنای کشور را منابع طبیعی تشکیل می دهد ، گفت: استفاده از طرح های دانش بنیان متناسب با نیازهای منابع طبیعی از دیگر اولویت های در پیش روی این سازمان است.
این مسئول منابع طبیعی افزود: با توجه به بحران آب در کشور و استمرار پدیده خشکسالی؛ آبخیزداری و آبخوانداری از راهکارهای بسیار موثر و کارآمد برای عبور از این روند بحرانی است.
جلالی گفت: برنامه ای به همین منظور در سازمان جنگل ها و مراتع تهیه شده زیرا این سازمان سالانه ظرفیت و توان اجرای طرح های آبخیزداری را در سه میلیون هکتار دارد.
براساس این گزارش- آبخیزداری به معنای حفظ خاک از فرسایش، تغذیه سفره آب های زیرزمینی و افزایش تولید محصول با کنترل کشاورزی، دامپروری، ساختمان سازی، راه سازی، قطع درختان و مانند آن است. آبخوانداری نیز مجموعه ای از عملیات مکانیکی است که با مهار و نفوذ سیلاب بر روی عرصه های آبخوان موجب احیاء کمی و کیفی منابع آب و خاک ، کاهش و حتی حذف خسارتهای مستقیم و غیرمستقیم و در نتیجه بهینه سازی محیط زیست می شود.
