با آنکه دامداری سنتی یکی از صنایع حیاتی به شمار می رود، اما از جمله بخش هایی از صنعت کشاورزی است که به شدت نادیده گرفته شده و کمتر از لحاظ فن آوری های جدید مورد توجه قرار گرفته است.

صنعت دام تامین کننده بسیاری از منابع تجدید پذیر و طبیعی ست که روزانه به آن نیاز داریم. مدیریت دام از گذشته تا کنون شامل اداره کسب و کارها در مرغداری ها، دامداری ها و سایر تجارت های مرتبط با دام بوده است. مدیران دامداری ها باید مدارک مالی را به دقت ثبت کنند، به کارگران نظارت داشته باشند و تغذیه و سلامت حیوانات را زیر نظر بگیرند. با این حال گرایشات اخیر به سمت استفاده از فن آوری در مزارع نشان می دهد که انقلاب بزرگی در مدیریت دامداری ها در حال شکل گیری ست. پیشرفت های جدید طی ده سال اخیر بهبود شایانی در این صنعت ایجاد کرده که پیگیری و مدیریت دامداری را داده محور و آسان تر کرده است. این فن آوری می تواند در قالب فن آوری های مربوط به تغذیه حیوانات، ژنتیک، فن آوری دیجیتال و نظایر آن باشد.

فن آوری در دامداری ها می تواند ظرفیت تولید، رفاه و مدیریت حیوانات را تقویت کرده و بهبود ببخشد. مفهوم “گاو تحت کنترل” نتیجه پایش صد ها دامی ست که به حسگرهایی متصل هستند تا سلامتی و غذای آنها را کنترل کرده و بنابراین تولید را افزایش دهند. اتصال این حسگرها به گاوها کمک می کند تا فعالیت روزانه و مسائل مربوط به سلامتی آنها ردگیری شده و مدیریت به نتایج داده محور برای کل گله دست یابد. تمامی داده هایی که از طریق این حسگرها به دست می آید می تواند به نتایج معنادار و کاربردی تبدیل شود که تولید کنندگان به راحتی از آنها استفاده کرده و تصمیمات درستی اتخاذ کنند.

علم ژنومیک در حقیقت مطالعه دورنمای ژنی یک حیوان زنده و چگونگی تعامل ژنها ست که بر رشد و تکامل حیوان تاثیر می گذارد. علم ژنومیک به تولید کنندگان دام کمک می کند تا خطرات ژنتیکی گله خود را یافته و برای میزان سوددهی دام های خود تصمیم گیری کنند. با اتخاذ تصمیمات راهبردی در زمینه انتخاب حیوان و نحوه پرورش آن، علم ژنومیک به تولید کننده اجازه می دهد تا میزان سود آوری و بازده گله ها را بهینه سازد.

حسگرها و فن آوری هایِ برپایه ی داده، منافع بسیاری را برای صنعت نوین دام دارد. این فن آوری ها با ردیابی حیوانات بیمار و ایجاد فضا برای بهبود آنها می تواند میزان تولید و رفاه دام را ارتقا دهد. کنترل کامپیوتری می تواند به دامدار کمک کند تا تمامی داده های بی معنا  را به نتایج معنا دار و کاربردی تبدیل کند. تصمیم گیری داده محور منجر به اتخاذ تدابیر بهتر، موثرتر و به موقع خواهد شد که میزان تولید دام را افزایش می دهد.