یک کارشناس حوزه مدیریت باغ های شهری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی (IANN) گفت: چرایی آلودگی هوا در تهران به عملکرد منفی شهرداری و شورای اسلامی تهران باز می گردد و موسسه عمومی شهرداری تهران عامل اصلی نابودی باغهای ارزشمند این شهر بوده است. بافت بوم شناختی باغ های سنتی نقش ارزنده ای در کاهش آلودگی هوا دارند. به طوری که پژوهش های انجام شده در آمریکا نشان می دهد که ارزش زیست محیطی هر درخت بین ۲۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار می باشد. آلودگی هوای تهران آسیب فراوانی به توسعه گردشگری در این کلانشهر زده است و با اینکه بیش از ۸۲۰ اثر ثبت شده ملی در این کلانشهر وجود دارد، جذابیتی برای جذب گردشگر به این کلانشهر وجود ندارد. از مساحت باغهای تهران در گذشته تصویر دقیقی در دست نیست. با این حال این شهر در دوره فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه قاجار بافت باغ شهر را داشته است که این گرایش و علاقه ساکنان آن به بافت های باغی، بعدها خودش را در مناطق شمیران و لواسان نشان داده است. بر پایه طرح ساماندهی باغهای تهران، مساحت باغهای این شهر برابر با ۱۴۱۶۷ هکتار بوده است. در سال ۱۳۸۱ به ۱۰۲۸۶ هکتار و سال ۱۳۸۸ به ۹۹۳۲ هکتار رسیده است. یعنی ۴۲۰۰ هکتار باغهای تهران محو شده اند. هم اکنون فقط ۲ درصد پهنه کلانشهر تهران یعنی ۱۲۱۶ هکتار آن، باغ است.
به گفته داریوش مختاری، شهرداریها در کلانشهرها، بقایای باغهای کلانشهرها را قربانی طرحهای توسعه شهری می کنند و این باغها قربانی ساخت و سازهای بیرویه شده اند. دریافت سهم خدمات و عوارض ساختمانی چنان جذابیتی را برای شهرداریها پدید می آورد که از هر گونه تلاشی برای یافتن محمل قانونی مربوط به قطع درختان و حذف این پهنه های باغی خودداری نمی کنند.
این کارشناس و پژوهشگر حوزه باغهای شهری افزود: از دیدگاه قانونی، در حالی که قانون حفظ و گسترش فضای سبز شهری (۱۳۸۸)، هرگز اجازه قطع درختان را نمی دهد، باغهای سنتی و تاریخی در پهنه کلانشهر تهران در گذر یکصد سال اخیر کم کم از بین رفته است. بحران باغخواری در قزوین، تبریز، اصفهان و شیراز نیز وجود دارد و در شرایطی که کلانشهرهای کشور بیش از ۶۰ درصد جمعیت را در خود جای داده اند و اهمیت و نقش حیاتی بافت بوم شناختی این باغها بیشتر می شود، با این حال موسسات عمومی شهرداری برای کسب درآمدهای کلان اقدام به قطع بیرویه درختان می کنند و یک محمل قانونی کاذب نیز برای آن می یابند. رواج آپارتمانسازی در کوچه باغهای محله فرشته تهران که یکی از گرانقیمت ترین خیابانها و محله های کلانشهرهای کشور هست، تاییدکننده این مطلب هست.
وی یادآور شد: قانون تاسیس شهرداریها (۱۳۳۸)، این موسسات عمومی را در یک چرخه تخریب و ساخت قرار داده است و ماده ۵۵ این قانون عملا دست شهرداریها را به بهانه توسعه خدمات شهری برای هرگونه تخریب بافتهای شهری باز گذاشته است. به این معنا که از یک سو باغها و بوستانها را تخریب میکنند و از سوی دیگر بوستان می سازند و چندی بعد همان بوستان، قربانی یک طرح توسعه شهری می شود. همچنین قانون هوای پاک (۱۳۹۶) که مشابه قانون جلوگیری از آلودگی هوا (۱۳۷۴) میباشد، سطحی، ناکارآمد و بدون قابلیت اجرایی است. افزون بر آن در این قانون، جایگاهی برای حفظ پهنه های سبز در کاهش آلودگی هوا ندیده نشده است و پیوند مناسبی بین این قانون و قانون حفظ و گسترش فضای سبز شهری دیده نمی شود.
خبرنگار: احسان سمیع زاده
آلودگی هوای تهران نتیجه عملکرد منفی شهرداری و شورای این شهر است
یک کارشناس حوزه مدیریت باغ های شهری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی (IANN) گفت: چرایی آلودگی هوا در تهران به عملکرد منفی شهرداری و شورای اسلامی تهران باز می گردد و موسسه عمومی شهرداری تهران عامل اصلی نابودی باغهای ارزشمند این شهر بوده است. بافت بوم شناختی باغ های سنتی نقش ارزنده […]
- ارسال توسط : مدیرکل اخبار
- 458 بازدید
- بدون دیدگاه