دهدز بهشت گمشده خوزستان است. شهری با جمعیت حدود ۱۰ هزار نفری که دروازه ورودی استان قلمداد میشود. شهری احاطه شده با دریاچه های سدهای عظیم کارون ۳ و ۴. سدهایی که اطراف این شهر را احاطه کرده اند و آب مورد نیاز برای شرب، صنعت و کشاورزی بسیاری از مناطق ایران را تامین میکنند. اما از فروردین ماه ۹۶، دهدز آب شرب سالم ندارد! اگر از مسئولان چرایی این وضعیت را بپرسیم، به خشک شدن سفره های زیرزمینی تامین آب شرب حواله میدهند. جالب اینجاست که وزارت نیرو با انتقال آب از سد برای تامین آب شرب دهدز موافق نیست.
در این شرایط اهالی دهدز ناچار به تامین آب به وسیله تانکرهای آبرسان هستند. اهالی دهدز در حالی آب شربشان را با تانکر تامین میکنند که چندی قبل به دلیل زیر آب رفتن روستایشان که در پایین دست سدها بوده است، مجبور به کوچ به دهدز شده اند! حکایت غریبی است. خانه شان زیر آب رفته است، اما حالا آب خوردن ندارند.
