خبرگزاری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN)/ الهام معینی جزنی: زندگی شهری و مشکلاتش، بسیاری از مردم را به فضاهای بکر و زندگیهای روستایی علاقهمند کرده است، بهطوریکه بسیاری از مسافران در هنگام انتخاب مقصد سفر، به ویژگیهای طبیعی منطقه توجه کرده و حتی ترجیح میدهند که بهجای اقامت هتل، در خانههای روستایی و سنتی اسکان داشته باشند. این نوع اقامتگاهها که به اقامتگاههای بومگردی معروف شدهاند، در تمام دنیا از اقبال زیادی برخوردارند و در ایران نیز چند سالی است که به مدد تغییر ذایقه فرهنگی مردم، رونق زیادی گرفتهاند.
اقامتگاههایی که باید استانداردهای مختلفی را در زمینههای بومی، زیستمحیطی، غذایی و بهداشتی داشته باشند تا از سوی سازمان متولی گردشگری، مجوز فعالیت بگیرند. یکی از مهمترین آنها رعایت اصول، ضوابط ایمنی و مسائل زیستمحیطی است. در یک کلام باید گفت که یک اقامتگاه بومگردی باید دوستدار طبیعت باشد. بد نیست مواردی از این قوانین را در اینجا مرور کنیم تا ببینیم اقامتگاههایی که در کشور فعالیت میکنند، تا چه اندازه به اصول وفادار ماندهاند.
١- براساس استانداردهای مصوب، تمامی اقامتگاههای بومگردی ضمن رعایت اصول فنی و ایمنی ساختمان، باید با استفاده از مصالح بومی و بهره بردن از دانش بومی و هماهنگ با محیط طبیعی و فرهنگی پیرامون احداث شده و طراحی داخلی و خارجی آنها باید از مبلمان و تجهیزات سنتی و بومی منطقه الهام گیرد.
٢- در تمامی اقامتگاههای بومگردی باید طرحهای مشخصی در خصوص مدیریت و بازیافت پسماندها و استفاده بهینه از پسابها به اجرا در آیند و وجود اقامتگاههای بومگردی نباید در هیج شرایطی به آلودگی زیست محیطی بستر پیرامون خود منتهی شود.
٣- تمامی شیرآلات اقامتگاههای بومگردی باید از انواعی انتخاب شود که کاهش مصرف آب را به دنبال داشته باشند؛ نورپردازی اقامتگاههای بومگردی باید ضمن تامین روشنایی مورد نیاز، حداکثر صرفهجویی در مصرف انرژی و حداقل آلودگی نوری را در منطقه داشته باشند.
۴- سیستم گرمایش و سرمایش آنها ضمن تامین رفاه مسافران حداقل تاثیر منفی را بر محیط زیست منطقه داشته باشد و با رعایت اصول معماری بومی و دانش فنی روز، میزان نشت حرارتی را به کمترین حد ممکن برساند.
این چهار مورد تنها گوشهای از ضوابط موردنیاز برای تاسیس یک اقامتگاه بومگردی است. بد نیست اگر بهعنوان یک طبیعتگرد حرفهای یا یک گردشگر علاقهمند به طبیعت، گذرتان به این مکانها افتاد، با دقت بیشتری به اطراف خود نگاه کنید و ببینید چنددرصد از مسائل زیستمحیطی در آن مکان رعایت شده است. پیشنهاد میکنم درصورت مشاهده موارد نقضکننده، بیتفاوت از کنار آنها گذر نکنید و از مدیران اقامتگاهها درخصوص چرایی آن پرسشگری کنید.