خبرگزاری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN)/ «با آن‌که زمین مال من بود؛ اما اصلا تمایل نداشتم از این زمین استفاده کنم و فضای پارک را با تغییر کاربری تغییر دهم. دوست داشتم زمین معوض به جای آن به من داده شود تا مجبور نباشم زمین خودم را تصاحب کنم.» این‌ها گفته‌های محمدحسین درویش است که ۷ هزارمتر زمینش در پارک ملی سیسنگان مدتی منابع طبیعی را دچار چالش کرده بود. زمانی‌که دادگاه حکم داد این زمین باید به وی بازگردد ماجرا دشوارتر شد. اما با تلاش مسئولان سازمان جنگل‌ها زمین معوض مشخص گشت و قرار است کارشناسی‌های لازم انجام شود تا زمین در برابر زمین تعویض شود.محمدحسین درویش که اکنون با زمین معوض موافقت کرده است می‌گوید: زمینی به جای ۷۵۸۸ متر زمینی که در جنگل سیسنگان دارم در محدوده صلاح‌الدین کلاه به من پیشنهاد شده است که به نظرم معوض مناسبی است و قرار است کارهای کارشناسی آن انجام شود.
وی در ادامه می‌گوید: از اول هم پیشنهاد من این بود که این جنگل آسیب نبیند و با آن‌که مجوز رستوران داشتم، نمی‌خواستم رستوران را بنا کنم؛ زیرا به جنگل آسیب می‌زند. مشکل این بود که پیش از این زمین‌هایی که برای معاوضه به من پیشنهاد می‌شد یا ارزش زمین مرا نداشت یا هر جایی را که انتخاب می‌کردم سازمان قبول نمی‌کرد. درویش در ادامه می‌گوید: قرار شد به جای زمین سیسنگان، مقداری زمین در تهران به من بدهند؛ اما این اتفاق هم نیفتاد و تعویض زمین را به امروز و فردا انداختند. در یک دوره‌ای حتی ۲۰ قطعه زمین را انتخاب کردم و همه آن‌ها را به سازمان پیشنهاد دادم؛ اما هر ۲۰ قطعه زمین را رد کردند. در نهایت سازمان این زمین را انتخاب کرد و من هم به ناچار پذیرفتم. هرچند یک هفته پس از آن، آب منطقه نامه‌ای داد و اعلام کرد آن‌جا سیلابگاه است و سازمان جنگل‌ها نمی‌تواند آن‌جا را خرید و فروش کند. وقتی ماجرا را با سازمان منابع طبیعی در میان گذاشتم، گفتند: زمین را بساز؛ اگر مشکلی پیش آمد ما مسئولیتش را بر عهده می‌گیریم؛ اما این ماجرا هم ضمانت اجرایی نداشت و نمی‌توانستم روی آن حساب کنم. با آمدن رئیس منابع طبیعی جدید نوشهر وضع کمی تغییر کرد. او همکاری بسیاری با من کرد و محله معوض شناسایی شد. قرار است تا یکی دو هفته آینده کارشناسی‌ها درباره قیمت زمین خودم و معوض مشخص شود و میزان زمینی که به من تعلق گیرد نیز معلوم شود. این‌طور نه سیخ می‌سوزند و نه کباب.
نباید پیشانی هیرکانی آسیب ببیند
اما ماجرای این مالکیت خصوصی در یک پارک ملی به پیش از انقلاب برمی‌گردد، یعنی زمانی که پارک سیسنگان توسط مرحوم آشتیانی بنا شد. آن‌ها با اجرای این طرح تصمیم داشتند پارک جنگلی را به دریا متصل کنند، ولی از آن‌جا که در آن زمان ساحل دریا مالک خصوصی داشت، ۳۰ مالک خصوصی شناسایی شد و قرار شد به همه آن‌ها زمین معوض داده شود.
با پیروزی انقلاب اسلامی زمین‌های باب التنگه تبدیل به موات شدند و در اختیار یکی از ارگان‌های رسمی کشور قرار گرفتند. ۲ نفر برای احقاق حقوق خود به دادگاه شکایت کردند. نفر اول با شکایت به دیوان لاهه حدود هفت تا ۱۰ سال قبل ۵۵۰ تا ۵۶۰ میلیون تومان غرامت از سازمان جنگل‌ها دریافت کرد؛ نفر دوم نیز منوچهر کاظمی بود که زمین خود را به وکیل پرونده‌اش، یعنی محمدحسین درویش فروخت و اکنون وی مالک زمین مورد اعتراض به‌شمار می‌آید. مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری نوشهر نیز با تایید این خبر گفت: از ابتدای امسال، مالک خصوصی بخشی از این پارک با حکم دادگاه، تلاش کرد تا زمین خود را بازپس گیرد. این مساله نگرانی‌هایی را در بین مسئولان منابع طبیعی ایجاد کرد؛ زیرا آزاد نبودن سواحل غرب مازندران دغدغه اصلی آن هاست، وجیه‌الله موسوی در ادامه می‌گوید: در حال حاضر دو قطعه زمین به آقای درویش پیشنهاد شده است و اگر قبول نکند باید سازمان بهای زمین را به‌صورت نقدی حساب کند که قیمت آن را کارشناسان بعد از محاسبه باید تعیین کنند. عباسعلی نوبخت، معاون سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور، نیز می‌گوید: ماجرای جنگل سیسنگان از مواردی است که همواره آن را رصد کرده‌ایم و دوست نداریم پیشانی جنگل‌های هیرکانی آسیبی ببیند. به‌دلیل همین پیوسته زمین‌های معوض رصد می‌شدند تا بتوانند مالکیت شخصی را از جنگل‌های سیسنگان برداریم. هنوز صاحب زمین به‌طور قاطع از رضایت درباره زمین معوض سخنی نگفته است و به محض این‌که این ماجرا تایید شود کارهای تغییر مالکیت آن بلافاصله انجام می‌شود.
