روستا همیشه جایگاه مردمانی است که نماد سخت‌کوشی، قناعت، کار و تولید در زمینه های کشاورزی و دامپروری هستند. اما اکنون به دلیل کمبود امکانات و مشکلات اقتصادی روز به روز از جمعیت روستاها کاسته می شود و تنها ساکنان باقیمانده آن افراد مسن و بعضا میانسال هستند. جوانانی که قرار بود تولیدکننده باشند و نیازهای یک کشور را تامین کنند اکنون به شهرها مهاجرت کرده و خود به یک مصرف کننده تبدیل شده اند. مهاجرتی که خود سبب مشکلات زیادی می شود. از جمله حاشیه نشینی و آسیب هایی که پیامد آن در جامعه شهرنشین ایجاد می شود. از بین رفتن آیین های کهن و فرهنگ و معماری روستایی از دیگر مصائب این فرایند نامطلوب است که اگر متوقف نشود تا چند سال آینده شاهد مرگ بسیاری از این روستاها خواهیم بود. روستاهای جنگلی شمال به دلیل محیط بکر و زیبایی کم نظیر آن می توانند به مقصد گردشگری تبدیل و از این طریق بار دیگر احیا شوند. گزارش پیش رو از روستاهای دارکلای آمل و لفور سوادکوه که دو هزار و هشتصد سال قدمت دارد تهیه شده است.
