به گزارش خبرگزاری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN) در چهارمین سال مهاجرت زمستانه قوهای سیبری به شهر فریدونکنار در مازندران، بیش از ۸ هزار قو در شالیزارهای روستای ازباران ساکن شدند. سه دسته قو به نام‌های قوی وحشی فریادکش، گنگ و قوی کوچک هر ساله از سیبری راهی شمال ایران می‌شوند، پس از استراحتی کوتاه در دو استراحتگاه دریاچه ارومیه و تالاب انزلی، زمستان خود را در شالیزارهای این روستا سپری می‌کنند. در سال نخست ۱۰۰۰- ۱۲۰۰ قو به این استان سفر کردند اما هرساله بر تعداد آنها افزوده می‌شود. ۱۲ محیطبان داوطلب به شکل شبانه‌روزی از این پرنده‌ها محافظت می‌کنند و به آنها خوراک می‌دهند. خوراک اصلی این پرنده‌ها، ذرت و گندم است که با سختی تهیه می‌شود، چراکه برای تغذیه این تعداد پرنده به روزانه یک تن ذرت نیاز است که تنها در حدود ۴۰۰ کیلوی آن با همیاری مردم و شورای محل تامین می‌شود. به تازگی با ایجاد کمپین کناری‌ها و همکاری شورا در حدود ۲ تن خوراک برای این مهاجران سیبریایی تهیه شده است. مردم محلی و مسافرانی که برای دیدن قوهای سیبری راهی ازباران می‌شوند نیز در تهیه خوراک این پرندگان همکاری می‌کنند.
قوهای مهاجر سبب جذب گردشگران نیز می‌شوند، روستای ازباران میزبان مسافرانی از شیراز، کرمانشاه و شهرهای مازندران برای دیدار با قوهای سیبری بوده است و ساکنان شهرها و روستاهای مجاور نیز برای دیدار با این مهمانان و تهیه خوراک آنها روزانه راهی شالیزارهایی می‌شوند که استراحتگاه زمستانه این پرندگان است. این پرندگان وحشی هستند و رعایت سکوت، حفظ فاصله از این پرندگان و خودداری از پرت کردن نان و خوراک نامناسب در میزبانی آنها ضروری است.
حضور قوهای سیبری افزون بر جذب گردشگر در کاهش هزینه کشاورزان نیز اثرگذار است، قوها کرم و آفت‌های موجود در شالیزارها را می‌خورند و از فضولات آنها به عنوان کود استفاده می‌شود که در نتیجه، کشاورزان از سموم شیمیایی برای از بین بردن آفت‌های موجود استفاده نمی‌کنند، همچنین، این پرندگان با حرکت دادن مداوم پاهای خود، شالیزارها را شخم می‌زنند و سبب کاهش هزینه کشاورزان برای استفاده از تراکتور برای شخم زدن می‌شوند.
قوهای مهاجر سیبری، در روزهای میانی اسفند ماه همزمان با آغاز کشت شالیزارها، پس از استراحتی ۳ ماهه در فریدونکنار، مسیر پیموده شده را به سوی سیبری بازمی‌گردند.
