هفته گذشته آییننامه کشت فراسرزمینی از سوی معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شد و قائم مقام سازمان جنگلها در این زمینه اعلام کرد که برای تامین نیاز سالانه کشور به چوب، در کوتاه مدت واردات از کشورهای همسایه شمالی به ویژه روسیه در دستور کار قرار دارد اما در میان مدت و بلند مدت در صدد تامین این نیاز از طریق کشت فراسرزمینی چوب هستیم.
به گزارش پایگاه خبری کشاورزی و منابع طبیعی(IANN) به نقل از ایسنا، ناصر مقدسی، اظهار کرد: سالانه به حدود ۵٫۵ تا شش میلیون متر مکعب چوب برای تامین نیاز صنایع سلولوزی از جمله صنایع چوب و کاغذ نیاز داریم که بخشی از آن (بیش از ۳ میلیون متر مکعب) از منابع داخلی تامین میشود و ما بقی آن را در وهله نخست و در کوتاه مدت از طریق واردات تامین میکنیم.
وی با بیان اینکه منایع داخلی تامین کننده چوب مورد نیاز کشور از طریق طرحهای جنگلداری و کشت گونههای سریع الرشد مانند صنوبر و گونههای باغی است، افزود: بر اساس ارزیابیهای صورت گرفته نیاز کشور به چوب رو به افزایش بوده و در سال ۱۴۰۴ به حدود ۱۲ میلیون متر مکعب میرسد.
قائم مقام سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری ادامه داد: همسایههای شمالی ایران منابع سلولوزی بسیار مناسبی دارند که میتوانیم آن را برای کشور تامین کرد که در بلند مدت میتوانیم شرکتهایی که در داخل طرحهای جنگل داری انجام میدهند باید با کشورهایی مانند بلاروس، اکراین، روسیه، گرجستان و… آشنا کنیم و همکاری های بینالمللی را در این زمینه توسعه دهیم.
مقدسی گفت: در عرصههایی که شرکتهای بخش خصوصی به کشورهای دیگر میروند و بهرهبرداری میکنند باید کشت کنند که خود به خود به این سمت و تو حرکت میکنیم.
وی اعلام کرد: همه کشورها برای تامین چوب مورد نیاز خود دو راهکار دارند که میتوان به توسعه سطح گونه های سریعالرشد است که سطح آنها در ایران حدود ۲۰۰ هزار هکتار است و در صددیم ان را تا دو برابر افزایش دهیم که اگر این گونهها به ۴۰۰ هزار هکتار برسد بخش اعظمی از نیاز کشور را حتی در افق ۱۴۰۴ تامین خواهیم کرد.
قائم مقام سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری گفت: واردات هم یکی دیگر از راههای تامین چوب است که بسیاری از کشورها از این طزیق نیازشان را تامین میکنند و در ایران نیز باید به سمتی حرکت کنیم که جنگلهای حیاتی را برای کارکردهای حیاتی کنار بگذاریم چرا جنگلها میتوانند تامین کننده آب برای کشور، مقابله کننده با آلودگیها، جلوگیری کننده از وقوع سیلهای حدی که طی نیم قرن اخیر تجربه نشدهاند، باشند و در این راستا باید از تجربههای کشورهای موفق مانند کرهجنوبی و ژاپن استفاده کنیم. چرا که کره جنوبی از توانست از سال ۱۹۶۰ تا کنون سطح جنگلهای خود را به دو برابر افزایش دهد باید از تجربیات آنها در زمینههای آموزشی، فرهنگی و استفاده از نهادهای مدنی بهرهبرد.